Back home!

Op woendag 8 augustus om 7:30 uur geland op schiphol. De taxi staond al op ons te wachten. Nadine moest dezelfde dag nog een tentamen maken in Rotterdam om 10 uur.
Gelukkig vond de taxichauffeur het geen probleem om even om te rijden en haar eerst bij Erasmus MC af te zetten. Ze was er om 09:45 uur. Hoezo timing?

Wij zijn weer thuis. Het was een geweldige vakantie met veel belevenissen en herinneringen die nog jaren mee gaan....

laatste dag in Orlando

Maandag 6 augustus is onze laatste echte dag in Orlando. We hebben besloten om het rustig aan te doen. Lekker wat luieren bij het zwembad.


Even een wandelingetje langs International drive, de belanmgrijkste toeristische straat in Orlando, met vele winkeltjes, restaurants gekken gebouwen en allerlei attracties.... en soort van grote kermisstraat en een belevenis op zich.
s'avonds zijn we gaan eten bij "Texas de Brazil" een braziliaans grillrestaurant met ongelooflijk lekkere grillspecialiteiten.... en morgen vliegen we via Washington DC terug naar Nederland (het is dan 7 augustus en nadine haar verjaardag.... die viert haar verjaardag dus boven de Atlantische Oceaan.
Museum in orlando dat bestaat uit een replica van een griekse tempel......op zijn kop! Inclusief de stukken fundering die nu het dak vormen. Let ook op de lantaarnpalen.
Alsof een reuze hand het uit de grond heeft gerukt en hier op zijn kop heeft neergesmeten.

JFK Space center

zondag 5 augustus zijn we naar JFK Space center gegaan op cape canaveral. Dat ligt op een uurtje rijden van Orlando aan de oostkust van Florida.
Heel indrukwekkend en ook weer prima opgezet met een bustour langs de belangrijkste locaties van het complex, met films (IMAX en 3D) , soort van attrracties (shuttlevlucht simulatie) en uiteraard bezichtiging van echte shuttles en rakketten.

Pret, pret, pretparken

Ja wat doe je dan in Orlando?
Disneyparken en/of andere pretparken bezoeken. Verder is er niet zo heel veel in Orlando, maar daar zijn er dan ook wel erg veel van!

Wij hebben zaterdag 4 augustus gekozen voor "Magic Kingdom". Dat is eigenlijk het "normale" Disneypark; vergelijkbaar met Disney Parijs. Daarnaast heb je je nog "MGM studio's" (gebaseerd op de filmwereld), Animal Kinkdom (combinatie van Zoo, Naturalis en pretpark). Epoc (gebaseerd op wetenschap en technologie). Die zijn allemaal van Disney. Dan heb je nog Seaworld (combinatie dolfinarium en pretpark), Universal Studios en een handvol kleinere parken (met name met veel attracties die je in je zwembroek moet doen - b.v. "Wet and Wild")

Veel mensen komen dan ook minstens een week naar Orlando en doen "een weekje pretparken".
Wij vonden één dag genoeg. Het was wel erg leuk. Wij hadden het geluk om een "dream fastpass te bemachtigen. Met zo'n pas kun je bij een attractie steeds the fastpass lane kiezen (je krijgt dan voorrang). Dat scheelt al gauw tientallen minuten wachten. Bij één attractie was de wachttijd 100 minuten en wij zaten er binnen 10 minuten in!

Orlando

Vrijdag 3 augustus van Miami naar Orlando gereden. We zitten hier in een mooi en erorm groot hotel (o.a. 3 zwembaden). Maar kleine hotels bestaan volgens mij in Orlando niet.

Is Las Vegas een grote gekke pretstad, Orlando is dat dus ook. Het verschil is dat LV zich vooral richt op adult entertainment en Orlando met al zijn pretparken meer op de jeugd. Het vierkante meters aan pretparken in en rond Orlando is wellicht gelijk met het totaal aantal in heel Europa.
Alleen van Disney zijn er al een handvol.
Later meer over ons verblijf in Orlando.

Miami Beach

Ons hotel staat in Miami beach.... bijna op het strand. Vandaag een rustig dagje gepland op het strand. Het weer werkt volledig mee. De buien van gisteren blijven weg en het is stralend zonnig en warm weer. De Atlantische Oceaan is hier ongeveer een graadje of ergens in de dertig. Het voelt alsof je in bad stapt.

Morgen gaan we via de "Everglades" naar Orlando....onze laatste etappe!

Key West..... Bijna in Cuba.

Gisteren, op woensdag 1 aug, zijn we met de auto helemaal naar Key West gereden. Voor degenen die het niket weten "de key's" is een hele trits van eilanden en eilandjes die in een langgerekt lint onder florida hangen in de richting van het zuidwesten (in de richting van cuba). Al deze eilanden zijn verbonden door bruggen (de langste is "the 7 miles bridge"). Het meest verre eiland is "key west" en dat is best een hele rit vanuit Miami (200 mile). De zee en oceaan zijn al erg warm en maken zich op voor het tropische cyclonen seizoen. Dat was gisterfen ook goed te merken. Het was drukkend warm en er vielen regelmatig korte maar zeer hevige regenbuien.

In key west heb je tevens het meest zuidelijke puntje van (continental) USA en zit je veel dichter bij Havana (Cuba) dan bij Miami. Ook nog langs het huis van Hemmingway gereden.

Miami

Op dinsdag 31 juli zijn we vanuit SF via Denver, Colorado naar miami gevlogen. Daar ben je mooi weer een dagje mee bezig.... temeer daar je de klok ook weer drie uur vooruit mag zetten. Het scheelt nu dus maar 6 uur meer met Nederland. Geeft toch het gevoel weer wat dichterbij bij huis te komen. Letterlijk en figuurlijk, want halverwege volgende week zijn we weer back home....

Maar nu nog even niet!

Alcatraz

De tweede tour was naar het bekende en beruchte Alcatraz!

Alcatraz….wie kent het niet? De beroemste (ex) gevangenis van Amerika. Bekend van vele films (Escape from Alcatraz, The Rock, The birdman from Alkcatraz..) Het was een boeiende excursie. Met de boot naar “the rock” (dat duurt maar 15 minuten) en daar een tour over het eiland en vooral door het gevangeniscomplex. Je gaat langs de cellen van beroemde gevangen als Al Capone, the birdman en Frank Morris (gespeeld door Clint Eastwood in Escape from Alcatraz), je ziet ook nog het uitvergrote luchtroostergat dat Frank achter in zijn cel had gemaakt om te ontsnappen, evenals de papiermaché poppen die hij gemaakt had om in zijn bed te leggen om de bewakers te foppen.

Je krijgt aan het begin een audiotour mee die je verder rondleidt, zelfs instelbaar op Nederlands gesproken. Perfect georganiseerd en heel leuk.

Zo is het natuurlijk wel heel erg gemakkelijk om te ontsnappen!

Mr. Toad’s Tours

De tweede dag in SF hebben we 2 tours gedaan. De eerste was een stadsrondrit in een oude Ford uit 1908 (made in 2004; uit originele onderdelen dat weer wel). Onze chauffeur en gids was Ron. We zijn gedurende anderhalf uur langs de leukste punten van SF gereden. O.a. veel filmlocaties

Fisherman’s Warf

De centrale toeristische trekpleister van SF is Fisherman’s Warf de oude vissershaven. Niet alleen vanwege de bezienswaardigheden ter plekke, maar ook omdat vandaar bijna alles vertrekt naar de andere bezienswaardigheden van SF. Het barst er van de winkeltjes en reastaurants. Op onze eerste dag in SF hebben we uitgeslapen (dag er voor was druk en lang), zodat we ook te laat waren voor het ontbijt. Niet erg….lekker geluncht bij Tarantino’s op Fishermans Warf. Verder leuke T-shirts gekocht en wat geslenterd en rond gekeken. Alcatraz ligt slechts een mijl uit de kust en is dus goed te zien (daarover later meer). De Golden Gate Bridge ligt iets verder, maar is ook goed te zien. Vanwege het koude Oceaanwater drijft er meestal wat mistbanken binnen, die daar snel verdwijnen, maar de hoge torens van GGB zijn wel 80% van de tijd in mist gehuld.

De robben die vroeger veelvuldig in de Baai voorkwamen zijn er nog steeds (maar veel minder) en zijn nu hoofdzakelijk te vinden bij Pier 39.

Japan Town

In SF logeerde we in hotel Tomo! Midden in de Japanse wijk van SF. Als of je in Japan zit. Allemaal Japanse winkels en restaurants. Ook de supermarkt was Japans en de straatnamen worden (naast Engels) ook in het Japans aangegeven. Ons hotel werd ook gerund door Japanners en er zat ook een Japans restaurant (lekker gegeten). Kortom net alsof je in Japan op vakantie bent. Apart en ook heel leuk. Ons hotel had mooie moderne kamers (o.a. een groot flatscreen en iPod docking) met fraaie muurschilderingen.

San Francisco

San Francisco wordt vaak de leukste en mooiste stad genoemd van de USA. Nu heb ik lang niet alle steden gezien, maar van wat ik tot nu toe gezien heb (ook op andere reizen), zou dat best waar kunnen zijn.

Het is in ieder geval de enige stad die ik tot nu toe in de USA bezocht heb die niet alleen leuk is om te bezoeken, maar waar ik ook best zou willen wonen.

SF is gebouwd op een schiereiland rond een grote Baai. Rond die baai liggen ook nog andere steden zoals Oakland en San José. De Baai wordt van de oceaan afgescheiden door een zee-engte: “The Golden Gate”…. Met daarover uiteraard die beroemde brug.

SF is gebouwd op 48 heuvels. Normaal zou men de wegen schuin of zigzaggend tegen een heuvel op laten lopen om de wegen zo vlak mogelijk te houden. Zo niet in SF. Daar lopen de wegen zoals in bijna elke Amerikaanse stad in een blok patroon. Allemaal parallelle straten met haaks daarop ook allemaal parallelle straten. Het gevolg van dit blokpatroon over al die heuvels zijn veelal steile straten en soms heel steile straten! Die paar kleine stukjes die vlak zijn, zijn in feite “opgevuld” met afval (van oude bootwrakken, van puinresten van de grote aardbeving van 1906). Een bekende uitspraak in SF is dan ook “If its flat, then its filled”.

In werkelijkheid is het natuurlijk veel steiler als dat het op een foto lijkt.
Sommige stukken zijn zo steil dat je alleen “90 degrees” mag parkeren (dwars op de weg dus).

Pacific coast highway

De Pacific coast Highway die langs de westkust loopt van Mexico tot Canada heeft de weg aanduiding "route 1". Dat komt mooi uit want het stuk lussen LA en SF (San Francisco) stond een half jaar geleden nog Nr. 1 in de top 10 van "mooiste touristische routes" van het reisprogragramma van RTL..... En dat is nu precies de route die ons op vrijdag 27 en zaterdag 28 juli te wachten staat.

Het is inderdaad een schitterende route. Met ook mooie onder brekingenen voor extra natuurschoon en leuke stadjes(o.a. Santa Barbara en Monterey).

Los Angeles

woensdag 25 juli in LA aangekomen naar een paar honderd mijl door de woestijn gereden te hebben. Onderweg in het staqdje Barstow nog wat kleren gekocht in een outlet centre. Dat was een goede tip van het reisboekje. Daar in Barstow staat een outlet centre waar ze allerlei merkkleding (en schoenen) verkopen voor erg weinig geld (rechtreeks van de fabriek). In een Levis/Dockers zaak hebben Julius en ik hebben wat T-shirts en overhemden gekocht en Nadine ook het e.e.a.

In LA hadden we een heel apart en mooi hotel (Figueroa) dat helemaal in de sfeer was van een Arabische bazar. Niet alleen de kamers, maar lobby, restaurant, terras en zelfs het zwembad. Heel mooi.


We zijn verder (op donderdag 26 juli) naar het strand geweest (Santa Monica Beach) en het J.Paul Getty Museum bezocht (heel groot en zeer uitgebreide collectie)

via Grand Canyon naar Laughlin

Op dinsdag 24 juli vertrokken naar Laughlin. Omdat het niet een hele lange etappe is, hebben we nog een ommetje gemaakt en nog een keer door Grand Canyon NP gereden. De toegang tot de NP'en gaat per auto ($25) en is 7 dagen geldig, dus dat pakt voor ons vrij voordelig uit en in ieder geval elke dollar waard.

Laughlin ligt op het drie staten punt (arizona, nevada, californië), maar net in Nevada, en is de tweede gokstad (na Vegas uiteraard) van Nevada.
Voor ons niet zo interressant (i.t.t. Las Vegas, want dat is toch een categorie apart), maar we zijn op doorreis naar de kust. Morgen rijden we naar LA.
Van Flagstaff tot LA rijden we steeds stukjes Route 66.

Het hotel is wel bijzonder... Eigenlijk is het een ministad met casino's, restaurants, winkels.... en gelukkig ook hotelkamers. Een treintje rijdt over het complex om van het een naar het ander te komen.

Grand Canyon...Very Grande!

Maandag 23 juli een mooie route voor de boeg. Via de south rim (zuidelijke rand) van de Grand Canyon richting Flagstaff Arizona.
Tja wat kun je zeggen van de Grand Canyon..... Je weet dat het erg spectaculair is. Genoeg over gehoord en foto's gezien..... Maar de werkelijkheid overtreft alles. Dit is niet echt te fotograferen. Dit moet je gewoon in het echt zien... in 3D.


Ook hier zijn weer talloze "view points" met prima parkeerplaatsten en vaak ook voorzieningen als wc's en drinkwaterfonteintjes. En ook hier zijn er dan kortere en eenvoudige trails en lange en lastige (b.v afdalen naar beneden in de canyon -coloradorivier- en terug. Hebben wij maar niet gedaan aangezien de canyon op sommige plaatsten 1, 5 km diep is. We zagen soms erg sportieve jongelui zwaar hijgend boven komen.... We kennen onze beperkingen.
Voor het eerst tijdens onze reis ervaren we iets van "drukte". Sommige parkeerplaatsten staan bijna vol, maar echt overvol is het ook hier niet.

Lake Powell en Glen Canyon

Zondag 22 juli richting het stadje Page gereden. Page ligt aan lake Powell op de grens van Utah en Arizona (maar wel net in Arizona, dus klok weer een uurtje terug)
Lake Powell is een stuwmeer dat onstaan is door een dam in de colorado rivier. Het is een groot stuwmeer dat in de Glen Canyon onstaan is met vele vertakkingen. Het is primair bedoelt als waterreservoir en miljoenen mensen in Utah, Arizona, Nevada en Californië zijn er van afhankelijk. Uiteraard wordt er ook stroom opgewekt.

In plaats van een wandeling leek ons een boottochtje over lake Powel en door Glen Canyon deze keer wel zo aardig.

Bryce NP

Zaterdag 21 juli naar Bryce NP. Is maar een paar uurtjes rijden vanaf St George, dus we waren al voor 12 uur bij het hotel dat vlak bij de ingang van het park ligt.

Dus maar gelijk het park ingegaan. Wauw! Hier rijdt je wel zelf met de auto (shuttle bus kan ook). Je rijdt nu langs de rim (rand) dus bovenlangs. Overal zijn weer uitzichtpunten en stopplaatsten voor wandelingen e.d. De veelheid van kleuren van de rotsen is grandioos.

zoek Julius en Nadine.....

Hoe laat is het?

Zaterdag 21 juli kwamen we om 8.15 uur bij het ontbijt van ons hotel in St George (Utah)....Althans dat dachten we. De juffrouw was al aan nhet opruimen.... Maar het zou toch tot 9 uur duren?
Ja maar het is al 9:15 uur. Oeps we zijn gisteren vanuit Nevada en een klein stukje Arizona, Utah ingereden. En hier is het een uur later! Oeps!

Nu wordt het allemaal duidelijk. Gisteren in Zion park (ook Utah) was het restaurant al om 18:15 dicht terwijl het pas op 19 uur dicht zou gaan. Ook het zwembad bij het hotel ging al om 22.15 dicht i.p.v. 23 uur.

Hoeveel signalen heeft iemand nodig voordat er een lampje gaat branden!

Zion National Park

Ook op vrijdag 20 juli naar Zion NP geweest. Dit is een diepe kloof (Canyon) uitgesleten door het riviertje de virgin. Het mooie van Zion Canyon is, is dat je beneden door de canyon rijdt. Omdat het autoverkeer op topdagen de pan uitrees, hebben ze in 1995 een shuttle systeem ingevoerd. Aan het begin van de canyon is een visitor centre met een grote parkeerplaats en vandaaruit vetrekt er elke 7 minuten een shuttle bus (geen stinkende diesel, maar op propaangas). Die bus rijdt tot het einde van de canyon en terug en stopt op heen en terugweg op pakweg 10 plekken. Je kunt zo vaak uitstappen als je wilt. Op die 10 plekken zijn dan weer kortere en langere trails (wandelingen).

Wij waren al wat later in de middag en dat kwam prima uit. De zon kan dan niet meer in de canyon schijnen en het is dan minder heet.
Mooie canyon en we hebben twee (kortere) wandelingen gemaakt en herten, wilde kalkoenen, vele vogels, hagedissen en chipmunks (eekhoorns) gezien.

Hoover dam

Gisteren (vrijdag 20 juli) Las Vegas verlaten en via de Hoover dam op de grens van Nevada en Arizona naar St George in Utah gereden.

De hoover dam is een kollosale stuwdam (vooral erg hoog) en vormt in de colorado rivier "Lake Mead" een van de grootste stuwmeren ter wereld.

Downtown Las Vegas

"The strip" is het centrale deel van Las Vegas Boulevard die het spectaculairst en het drukst is. Er is een stuk New York nagebouwd, een stuk Parijs, een stuk Venetië, enz. Natuurlijk wel op een kleiner schaal, maar toch nog steeds indrukwekkend.


Er is een hotel met een achtbaan, die deels over en door het hotel gaat.

Natuurlijk ook s'avonds heel apart.

Las Vegas

Gisteren na een lange vlucht via Chicago in las Vegas aangekomen.
Wat een maffe stad! Het eerste wat je ziet als je op het vliegveld de slurf uit komt lopen is een hal met speelautomaten. Nog voor je je koffers ophaalt van de lopende band kan je al aan het gokken zijn. Er was overigens een stroomstoring en het grootste deel van het vliegveld was in het donker gehuld. Van alle bagagebanden deed het er maar een (noodargregaat?) en laat daar nu promt onze koffers aankomen.
De huurauto is een forse chervolet Impala waar al onze bagage (6 koffers/tassen) precies in past.

Bij het hotel de tweede verrassing...Er was geen reservering voor ons. Na enig zoekwerk vond men er een voor februari 2007 op onze naam. Dat is de periode dat het breisbureau er mee bezig was, dus dat klopt wel. Maar i.p.v. op 18 juli 2007 is die toen op die datum in februari gezet. Maar het was gelukkig geen probleem om het toch in orde te maken, zodat we zoals gepland twee nachten hier kunnen overnachten.

Straks meer over Vegas.... Voorlopig de vermelding dat het hier overdag ruim boven de 40 graden is. Maar overal is airco en het zwembad biedt ook verkoeling.